Ποτέ δε
συμπάθησα τον Μιχάλη Κουντούρη. Ποτέ δεν συμπάθησα τους Τάκηδες, Άκηδες,
Μάκηδες, Λάκηδες της Θύρας 7. Ποτέ δε συμπάθησα την οπαδική οργάνωση Θύρα 7.
Εξηγούμαι :
Η Θύρα 7
είναι κλασική οπαδική οργάνωση, δηλαδή ομαδοποίηση συναισθηματικά και λογικά
ανώριμων ατόμων, κυρίως νεαρών. Η ιδιαιτερότητά της έγκειται στην ισχύ της η
οποία είναι ευθέως ανάλογη της απήχησης που έχει ο Ολυμπιακός μεταξύ των
ελλήνων φιλάθλων και στην δυναμικότητά της η οποία εκφράζεται και στην
δημιουργία «ταγμάτων εφόδου» τα οποία συγκρούονται με «αντίπαλους» οπαδούς σε
ραντεβού θανάτου για τα οποία εκδηλώνουν και συνθηματικά την υπερηφάνεια τους (και
τρέχατε και τρέχατε…) αλλά και σε άλλες έκνομες ενέργειες, βομβισμούς,
επιθέσεις κατά μη αρεστών προσώπων κλπ.
Οι Τάκηδες,
Άκηδες και λοιποί λεβέντες είναι λούμπεν παλληκαράδες, ασύδοτοι που βγαίνουν στην
τηλεόραση και διαφημίζουν την δράση της Θύρας 7 και κυρίως την αποτελεσματική
βία που ασκεί εναντίον των «αλλόθρησκων».
Ο κύριος
Κουντούρης είναι ο πρόεδρος της Θύρας 7. Παρουσιάζεται ως συγκροτημένος οπαδός
του Ολυμπιακού, σχεδόν διανοούμενος. Είναι ο ορισμός του φιλόδοξου αριβίστα αρχηγίσκου
που εκμεταλλεύεται την ανωριμότητα και τον φανατισμό των «μαζών» για να πιέσει,
να ελέγξει καταστάσεις, να φτάσει να προβάλλει σαν ισότιμος συνομιλητής
επιχειρηματικών κολοσσών, όπως ο Κόκκαλης και ο Μαρινάκης.
Δεν
χρειάζεται να είσαι τέρας ευφυΐας για να το καταφέρεις αυτό. Αρκεί να είσαι αδίστακτος,
να ξέρεις να χειρίζεσαι τους ανώριμους και να αφήνεις χώρο στην οργάνωση και
για «ωφελιμιστικές» δραστηριότητες από την πώληση δωρεάν εισιτηρίων, διακίνηση
ουσιών και άλλα τυχερά των οργανωμένων νταήδων που δεν είναι δύσκολο να
εικάσουμε.
Η Θύρα 7
παίζει καλά το παιχνίδι. Δίνει για να πάρει. Οργανώνει την εξέδρα σε εποχές που
η αυθόρμητη προσέλευση φιλάθλων δεν εγγυάται ούτε πλήθος ούτε παλμό. Έχουν
περάσει μάλλον ανεπιστρεπτί για την Ελλάδα οι δεκαετίες ’50, ’60, ’70, ’80 όπου
τα γήπεδα γεμίζανε με μέγα πλήθος και μέγα πάθος. Χρειάζεται η Θύρα για να τα
αναπληρώσει. Φυσικά έχει βάλει και η Θύρα, η κάθε Θύρα, το χεράκι της για να
ερημώσουν τα γήπεδα από αληθινούς φιλάθλους.
Η Θύρα 7
πήγε και παραπέρα. Ανέλαβε τον Ερασιτέχνη. Δεν πρωτοτύπησε. Ακολούθησε την Original σε ανάλογο εγχείρημα. Η Original όμως δεν είχε τις ισχυρές πλάτες της Θύρας 7. Και επειδή
θέλουμε να λέμε αλήθειες, ο Κουντούρης διαχειρίστηκε σωστά το ζήτημα του
Ερασιτέχνη και έφερε αποτελέσματα. Φυσικά, όποτε χρειάστηκε το κάτι παραπάνω το
είχε, κυρίως από τον Μαρινάκη, γιατί είναι ασύγκριτα πιο εύκολο και πιο
οικονομικό να φέρεις μια μεγάλη ξένη πολίστρια στο λιμάνι από έναν μεγάλο ξένο
ποδοσφαιριστή.
Ο Κουντούρης
λοιπόν και η οργάνωσή του καταφέρνουν να αυξήσουν την επιρροή τους,
καλλιεργώντας και τον ζωτικό μύθο του αήττητου : «Ο Ερασιτέχνης είναι της 7,
πρωτάθλημα δεν παίρνετε ποτέ και πουθενά». Το μήνυμα είναι σαφές : όπου είναι η
7, τα πρωταθλήματα είναι εξασφαλισμένα, όπου δεν είναι, μπορεί και να παίζεται,
όπως φερ’ ειπείν στο μπάσκετ.
Ο Κουντούρης
δεν είναι κορόιδο. Ξέρει ότι τα οικονομικά δεδομένα του μπάσκετ και του
ποδοσφαίρου δεν είναι για τα δόντια της οργάνωσής του. Θέλει όμως να έχει λόγο
και μάλιστα βαρύνοντα : αυτός κάνει, αυτός δεν κάνει. Δεν διστάζει, για
παράδειγμα, να μας πει ότι ο Διαμαντάκος κάνει μόνο για τρίτος επιθετικός, ότι
ο τάδε πρέπει να φύγει και να έρθει παιχταράς που θα πέσουν τα τσιμέντα. Δεν
είναι τόσο βλάκας να μην ξέρει ότι στο ποδόσφαιρο οι παιχταράδες που εννοεί δεν
έρχονται στον Ολυμπιακό. Σημασία έχει ότι αυτός το λέει και οι πιστοί της 7
φτιάχνονται και κατηγορούν την διοίκηση που δεν φέρνει τον Ντι Μαρία. Ο
Κουντούρης βγαίνει πάλι από πάνω.
Όσα
αναφέραμε μικρή σημασία έχουν γιατί στο κάτω-κάτω αφορούν αθλητικές
δραστηριότητες, προβλήματα και δυσλειτουργίες αυτού του χώρου. Η Θύρα 7 όμως και
φυσικά ο ηγέτης της κατηγορούνται για πολύ σοβαρότερα πράγματα: για
διασυνδέσεις με την ρατσιστική και εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή. Η Χ.Α.
λένε, βρήκε στα κομάντο της Θύρας 7 και άλλων Θυρών έτοιμα τάγματα εφόδου για
να στελεχώσει την δική της οργάνωση. Η πολιτική οργάνωση βίας και η οπαδική
οργάνωση γίνονται συγκοινωνούντα δοχεία.
Βέβαια,
ανάλογη ώσμωση, με διαφορετικές διαδικασίες, έχουμε μεταξύ αναρχικών οργανώσεων
και Θυρών, με κορυφαίο παράδειγμα οργανωμένους του Παναθηναϊκού. Γρηγορόπουλος
και Νικολάκης είναι περιπτώσεις που σηματοδοτούν αυτή τη σχέση.
Και τώρα
ερχόμαστε στο ζουμί. Σήμερα στο «Φως» δημοσιεύτηκε συνέντευξη του κυρίου Κουντούρη
στον «ελληνοπρεπή» δημοσιογράφο Σινάνογλου. Μιλάει για την Χ.Α. Περιμένεις
διάψευση των «φημών» για διασυνδέσεις κλπ. Άλλωστε, όποιος και νάναι ο
Κουντούρης, νταραβερίζεται σε υψηλό επίπεδο με έναν Ολυμπιακό του οποίου
κορυφαία στελέχη και αληθινοί πρέσβεις στην διεθνή κοινότητα είναι
προσωπικότητες σαν τον Καρεμπέ, με πλούσια αντιρατσιστική παρουσία και δράση.
Αμ δε! Τι
λέει ο Κουντούρης; Η Χ.Α. είναι τρίτο κόμμα στην Ελλάδα και ψηφίζεται από το
10% του ελληνικού λαού, έχει δε το 15% της νεολαίας. Λογικό είναι για τον κύριο
Κουντούρη να συμμετέχουν και οπαδοί της ΧΑ στην οργάνωση της Θύρας 7. Άλλωστε αυτός
δεν ζητάει κομματικές ταυτότητες.
Εύλογες
απορίες:
1.
Ο Κουντούρης αναφέρεται στην ΧΑ σα να
είναι ένα ακόμη κόμμα του κοινοβουλίου όπως όλα τα άλλα. Η ΧΑ όμως κατηγορείται
με πλήθος στοιχείων για εγκληματικές δραστηριότητες που περιλαμβάνουν φόνους
και σοβαρούς τραυματισμών αθώων, προστασία μαγαζιών, βομβισμούς και άλλα πολλά.
Η ηγεσία της είναι στη φυλακή εν αναμονή δίκης. Το 10% του ελληνικού λαού δεν
λέει τίποτα, ακόμη κι αν ήταν 25%. Ο Χίτλερ είχε μεγαλύτερα ποσοστά και τα
αποτελέσματα τα ξέρουμε. Σημασία έχει η φύση και οι δραστηριότητες της οργάνωσης
και όχι τα ποσοστά.
2. Αν ο Κουντούρης δε νοιάζεται για την
ύπαρξη μεγάλου ποσοστού χρυσαυγιτών στην δική του οργάνωση είναι αφελής. Αλλά
αφελής δεν είναι. Ξέρει ότι σκοπός των χρυσαυγιτών είναι να στελεχώσουν τα τάγματα
εφόδου. Ξέρει ότι στην ανώριμη νεολαία τέτοιου είδους στρατιωτικοποιημένες
οργανώσεις «σπαρτιατικού» τύπου ασκούν μια γοητεία. Γνωρίζει ότι η δική του
οργάνωση έχει ήδη κάποιες τέτοιες «παράνομες» δομές. Πώς και δεν ανησυχεί για
άλωση;
Η απάντηση μου φαίνεται προφανής. Είτε είναι
συμπαθών της ΧΑ ο κύριος Κουντούρης είτε όχι, παίζει το παιχνίδι των
συγκοινωνούντων δοχείων ευελπιστώντας σε ενίσχυση της επιρροής του και του
ρόλου του. Αυτάρεσκα υπνωτισμένος μπροστά στη δύναμη και την επιρροή του
δημιουργήματός του, βλέπει στο κεφάλι του δάφνες Καίσαρα και αδιαφορεί για
συνέπειες. Η απάντηση που δίνει σε όσους κατηγορούν την 7 για διασυνδέσεις με την Χ.Α. δεν είναι ατυχής. Δεν είναι περίπτωση "θέλει η πουτάνα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει". Ο Κουντούρης είναι αρκετά πονηρός και κλείνει με νόημα το μάτι στους Κασιδιάρηδες. Άλλωστε, σε μια ερεβώδη περίπτωση κυβέρνησης Μιχαλολιάκου δεν θα
αρνιόταν το υπουργείο «Υγιούς και φυλετικά καθαρής αθλούμενης νεολαίας». Κόμμα
του κοινοβουλίου δεν είναι η Χρυσή Αυγή;
